BAGONG AKO PAGKALIPAS NG ANIM NA TAON

Reminiscing hurts me so much but i know for fact that it'll never change anything.

For the years that had past, yes, there are certain things that I'm regretting of..but that's part of us to regret...just learn to know how to move on and to go on.

It is true that high school life is the best and rarest part being a student. Masaya, exciting, napakakulit, nakakakaba, challenging, hindi ka mauubusan ng prooblema..kc dhail sa mga assignment pero aus lng kc nandyan cna kaibigan..kaibigan nga eh,, nagtutulungan,,haha, nagdadamayan, pag may birthday, nagiinuman. Pagmay inuman, may party, at dahil dyan xempre magdadatingan ang party animals. Masaya talaga.

Sa unang taon ko sa bhs(bangkal hayskul), naco-conscious ako sa environment na ginagalawan ko, pero panatag naman ako, ung sarili ko, pisikal, pero intelektwal, natatakot ako, nababahala aq kc ibang indibdwal ang bagong pakikisamahan ko...ayun ang akala ko.. di nagtagal, unti-unti ko nang nababasa ang mga linya sa palad ko, hanep! linya sa palad tlga,..oo medyo nakikilatis ko na ang sarili ko, akala ko kc pag-makati lahat magaling, totoo naman, pero talagang ganun, mas magaling pala ako...sa section lng naman namen..e anu pa bang aasahan ko e hanggang section k lng e.. atleast naranasan ko maging matalino sa tingin na iba, at mag-galing galingan sa mata ng iba..pabibo baga? Masarap ang feeling na kilala ka, ung tipon babanggitin ung name mo tapos may halong compliment..ang sarap na lagi kang na-aapreciate..(hndi tulad ngayon, kailangan mo pang maglungkotlungkutan para lng mapansin mga ginagawa mo..huummppfftt!), sa unang taon na un, hindi ako umaasa, tlgang hndi ko ineexpect ang buhos ng mainit na gracia galing sa taas, ti-nest tlga ako ni lord para ma boost ko ung selfsteem ko, cnubukan ko, oo ginawa ko nman ang lahat pero sadyang ganun..panapanahon lng yan..ewan, cguro wla tlga akong itsura nang panahon na yon..haha..lam nyo ba kung anu ba tinutukoy ko? i ran as 2nd representative sa student government..kahit na bokya sa pagtakbo ok lng, kc ung experience na nagain ko, malaking bagay na para sa ikauunlad ng pagkatao ko..there are really things that meant to be happen, and those meant to be happen have their purpose..anyway, natapos ang unang taon na may abot anit ang ngiti..hindi lang sa mga achievements, pati na rin sa pagkakaroon ko nang masasayang araw kasama ang mga kaibigan kong talaga naman tunay.

SA ORAS NG KAGIPITAN

I hardly ever blog about work(sometimes) because i feel my blog is an outlet to share who i am as a person. not what i portray or seem to be as a "public" person. i love blogging about what i like doing when i'm not working, what my thoughts are, or random events in my life. but since i spent the whole of my day working, i would like to share with you how i spent my day with Garry Boi at luneta in the middle of the night! As if we are the nomad of manila on that day.

MIYERKULES, Matapos ang buong araw sa ofis, haha, naicpan kong itext c kaibang garry, e cno pa ba, e sya lng naman tong ready to go, para bagang fly by night ang eksena namin nung araw na un..kc naman, gumawa ako ng medyo,,,medyo lng naman,, medyong kasalanan..kc po , secret lng natin to ha,,tinakas ko kac ung dslr sa ofis hihihihi..kaya naman wag kau ingay pls..super guilty na nga ako sa ginawa q, namin pala..basta aun un..so we decided to took out the camera and ride on a taxi cab..pumunta kaming rizal park..haha..dahil nga naman sa oras ng kagipitan, (hindi dahil sa wala na kaming pera pero dhil gipit na sa bagong picture) dis oras ng gabi naglakwatsa ang mga bata dala dala ang camera.. hala cge! pose dito pose duon..okey lng naman kc konti lng ang tao..un lng!..akala namin unti lng pero expect d unexpected..naging havens for less fortunate people and eksena sa rizal park...ang dami pa palang tao dun kahit ala-una na ng umaga..o my.. meron pang mga nagtatarabaho..o lam nyo na? xmpre cla ung mga gipit na kaya kapit sa patilim ang kanilang drama.. kahit mga oldies na, hala cge rampa pa din.. the saddest part is that, in the end of the day, wla man lng kahit isa clang nging customer.. balik tayo sa min... ang sarap pala mag sight seeing lalo nat kung madaling araw..walang tao..puro ilaw.. iba't ibang kulay, tahimik, puros alingawngaw lng ng mga sasakyan ang maririnig mo, masaya sya kahit sandaling oras lng kami.. ang mahalaga napunan namin ng kasiyahan ang oras na iun..kc todo picturan kami..haha.. natapos kmi sa lakwatsa ng alas-tres, then balik ako sa ofis..hayst super haggard..pero sabi ko nga okey lng.. pagdating ko sa tulog kaagad ako...hehehe

Is Life Worth Living...?

This picture was taken midnight last February. We were on a taxi cab.