5:30 Mercedes Benz
...Here we go again, inaantok pa ako sa tuwing gigising ako sa ganitong oras..pero kailangan, aba ano pa ang silbi mo sa mundo at tawagin kang iskolar ng bayan. Nagdalidali ako sa pagligo't hindi ko namalayan ang oras, ala-sais na! kailangan ko nang umalis baka mahuli pa ako...biglang my pumitik sa inaantok kong utak! -"adik! try mo mag-tren, bago na, mabilis pa, Mura pa..Sulit!"- aba! akala nyo eksena sa komersyal noh..pero sa totoo lang napaisip tlga ako, yun na-try kong sumakay lulan ng sasakyang panglupa o TREN.
TREN, sa terminal ng bicutan
...Buti naman at naisipan ng ating Pangulong si Gloria ang "pagpapagawa" ng bagong tren o mas kilala sa tawag ng PNR(Philippine National Railways), aba dapat lang dahil magtatapos na ang kanyang termino..ayun ay kung bababa sya o mandadaya pa xa, basta isa lang ang masasabi ko sa'yo pinakamamahal kong pangulo " 2 thumbs up" para sa proyekto mong ito. Sumasakay na rin ako ng tren simula ng pumasok ako sa kolehiyo, ngunit ang pagkakaiba nga lang ng dating tren ay bulok na't kinakalawang na ang mga pasilidad nito. Dati, bulok, mabaho, kalawangin, maingay, masikip, aalog- alog at higit sa lahat mga basang malambot na ewan na mga upuan. Hindi naman ay puro negatibo, aba bantog yan at ipinagmamalaki ko pa dahil sa ka-MURAhan ng pamasahe nito(cheap) at medyo mabilis kesa mag-komyut ka gamit ang jip. Ngayon, Aba! nagsi-luwaan ang mga mata ng pasahero ng maaninag nila ang bagong bihis ng tren. Bago, Mabango, maluwag, medyo may kabilisan na, at higit sa lahat nagtatayuang mga balahibo ang loob, ang ibig kong sabihin, malamig!. Ayun nga lang ang nagtaas ang pasahe sa presyong sobrang mahal! aba, akalain mong 5 piso ang itinaas kung magmumula ka ng España hanggang bicutan, ayus lang naman yon, basta't wag lang mangungurakot ang mga namamahala dito. Naiintindihan naman naming mga pasahero na pinaghahandaan pa nila ang pagpapaganda't pagpaparami ng mga ito.
...Balik tayo sa aking unang karanasan sa bagong tren, grabe, ang aga ko pa pala sa istasyon, nagdali-dali pa ako't madapa-dapa sa kakatakbo't akyat baba. Ilang minuto lang ay dumating na ang Newly Imported Train, take note "IMPORTED", ba't nga ba imported? xempre dahil gawa 2 sa korea tapos dinala d2, nabalitaan ko din na ang South Korea pala ang nagpondo d2. Balik tayo, grabe ang gitgitan ng mga tagahanga nito, aba akalain nyong nakisiksik din ako! Alast! nakaupo rin ako sa bagong kulay orange na mala-MRT ang upuan. Nakakabilib dba!? 6:40 ng kami'y makaalis sa terminal ng bicutan, 7:05 ng kaming mga kapwa ko iskolar ay makalapag sa Terminal ng Sta. Mesa, P.U.P. Halos 45 mins ang natipid ko kumpara sa 1 oras at kalahati. At ayun na nga.
DRAMA
...Matapos ang maantok-antok na paghihintay sa mga propesor, ayun, wala talagang pumasok, kundi si Mr. ENGL 1013, 1:30 my pasok kame sa PE1013, napagdisisyunan ng mga kasamahan ko sa grupo sa humanities na huwag pumasok at manood na lamang ng play na iprinuduce ng Sining Lahi PUP,.habang nasa open-court: hala, sige ang hagaran, pa-keme epek pa ang mga kasama ko na hindi mo alam ang gusto hanggang sa sumama na sila. Panu ba naman kac, c manong ceazar, hindi mo malaman kung hinahunting ka o pinapabayaan ka lng. Hahaha, gusto nyo bang i-describe ko pa sa inyo kung anong itsura ni manong?? haha sa totoo lng, si manong, propesor namin. Medyo may katandaan na, pero wag ka! kakaiba xa sa lhat, i dont need to mention it kung bkit sya kakaiba. surprise! hehe. Dahil sa katandaan nya, akala mo my naririnig ka sa kanya pero sadyang gumagalaw lng ang kanyang bibig, otomatik baga. Balik na tayo sa istorya ko. Matapos na makaagpas kami sa mga mata ni manong, nagtatatakbo kami sa freedom park at umakyat sa south wing ng main. Alast! narating na namin ang bulwagan ni claro m. recto, guess wat? anong nagaganap sa loob, ASSEMBLY! walang play! as in wala na talaga, natapos na pala ang kanilang timeframe sa pagpapalabas. Pano ba naman, eh, huli na ng kami'y i-inform ni madam hernandez ng huma1013. At dahil dun, kailangan naming maghanap ng mag-aarte para sa amin. Badtrip tlaga. Nagcutting pa kame sa p.e para lang humabol sa dinedemand namin na DRAMA.
BALIBOL
...Hanep ang super hagaran na pagtakas sa p.e sa bandang hule, wala rin naman palang mapapala. Bumalik kame sa open-court, makulimlim, hindi naman malamig, pano naman lalamig eh naghahampasan ng bola ang bawat isa. ang isa kong kasama, na-warningan, pano naman kac, hindi xa nakakaatend ng klase, kawawa naman, hulaan nyo ang ginawa nyang kapalit sa pag-drop, naging-dakila namin syang alalay. "Ems, Gudluck!" Pero hindi naman nya yon kinagagalit bagkus kinatuwa pa nya hahaha, pasaway. As in todo-career nya ang pagtulong kay manong, sa pag buhat ng mga bola maging sa pagbuhat ng mga gamit ni tanda.
Matapos ang isang araw ng kalokohan, naalala ko sasakay ulit ako sa bagong tren. Oh, sa susunod na lng ulit tayo mag-talakayan at malapit na akong mag-time dito sa kompyuter shop, aba aking mga taga-hanga, to be continued muna, stay tuned sa mga istorya ko ha. Relax, take it easy, oh panu ba yan, ito muna ipa-published ko ha. Salamat!
sa araw na ito:
...Here we go again, inaantok pa ako sa tuwing gigising ako sa ganitong oras..pero kailangan, aba ano pa ang silbi mo sa mundo at tawagin kang iskolar ng bayan. Nagdalidali ako sa pagligo't hindi ko namalayan ang oras, ala-sais na! kailangan ko nang umalis baka mahuli pa ako...biglang my pumitik sa inaantok kong utak! -"adik! try mo mag-tren, bago na, mabilis pa, Mura pa..Sulit!"- aba! akala nyo eksena sa komersyal noh..pero sa totoo lang napaisip tlga ako, yun na-try kong sumakay lulan ng sasakyang panglupa o TREN.
TREN, sa terminal ng bicutan
...Buti naman at naisipan ng ating Pangulong si Gloria ang "pagpapagawa" ng bagong tren o mas kilala sa tawag ng PNR(Philippine National Railways), aba dapat lang dahil magtatapos na ang kanyang termino..ayun ay kung bababa sya o mandadaya pa xa, basta isa lang ang masasabi ko sa'yo pinakamamahal kong pangulo " 2 thumbs up" para sa proyekto mong ito. Sumasakay na rin ako ng tren simula ng pumasok ako sa kolehiyo, ngunit ang pagkakaiba nga lang ng dating tren ay bulok na't kinakalawang na ang mga pasilidad nito. Dati, bulok, mabaho, kalawangin, maingay, masikip, aalog- alog at higit sa lahat mga basang malambot na ewan na mga upuan. Hindi naman ay puro negatibo, aba bantog yan at ipinagmamalaki ko pa dahil sa ka-MURAhan ng pamasahe nito(cheap) at medyo mabilis kesa mag-komyut ka gamit ang jip. Ngayon, Aba! nagsi-luwaan ang mga mata ng pasahero ng maaninag nila ang bagong bihis ng tren. Bago, Mabango, maluwag, medyo may kabilisan na, at higit sa lahat nagtatayuang mga balahibo ang loob, ang ibig kong sabihin, malamig!. Ayun nga lang ang nagtaas ang pasahe sa presyong sobrang mahal! aba, akalain mong 5 piso ang itinaas kung magmumula ka ng España hanggang bicutan, ayus lang naman yon, basta't wag lang mangungurakot ang mga namamahala dito. Naiintindihan naman naming mga pasahero na pinaghahandaan pa nila ang pagpapaganda't pagpaparami ng mga ito.
...Balik tayo sa aking unang karanasan sa bagong tren, grabe, ang aga ko pa pala sa istasyon, nagdali-dali pa ako't madapa-dapa sa kakatakbo't akyat baba. Ilang minuto lang ay dumating na ang Newly Imported Train, take note "IMPORTED", ba't nga ba imported? xempre dahil gawa 2 sa korea tapos dinala d2, nabalitaan ko din na ang South Korea pala ang nagpondo d2. Balik tayo, grabe ang gitgitan ng mga tagahanga nito, aba akalain nyong nakisiksik din ako! Alast! nakaupo rin ako sa bagong kulay orange na mala-MRT ang upuan. Nakakabilib dba!? 6:40 ng kami'y makaalis sa terminal ng bicutan, 7:05 ng kaming mga kapwa ko iskolar ay makalapag sa Terminal ng Sta. Mesa, P.U.P. Halos 45 mins ang natipid ko kumpara sa 1 oras at kalahati. At ayun na nga.
DRAMA
...Matapos ang maantok-antok na paghihintay sa mga propesor, ayun, wala talagang pumasok, kundi si Mr. ENGL 1013, 1:30 my pasok kame sa PE1013, napagdisisyunan ng mga kasamahan ko sa grupo sa humanities na huwag pumasok at manood na lamang ng play na iprinuduce ng Sining Lahi PUP,.habang nasa open-court: hala, sige ang hagaran, pa-keme epek pa ang mga kasama ko na hindi mo alam ang gusto hanggang sa sumama na sila. Panu ba naman kac, c manong ceazar, hindi mo malaman kung hinahunting ka o pinapabayaan ka lng. Hahaha, gusto nyo bang i-describe ko pa sa inyo kung anong itsura ni manong?? haha sa totoo lng, si manong, propesor namin. Medyo may katandaan na, pero wag ka! kakaiba xa sa lhat, i dont need to mention it kung bkit sya kakaiba. surprise! hehe. Dahil sa katandaan nya, akala mo my naririnig ka sa kanya pero sadyang gumagalaw lng ang kanyang bibig, otomatik baga. Balik na tayo sa istorya ko. Matapos na makaagpas kami sa mga mata ni manong, nagtatatakbo kami sa freedom park at umakyat sa south wing ng main. Alast! narating na namin ang bulwagan ni claro m. recto, guess wat? anong nagaganap sa loob, ASSEMBLY! walang play! as in wala na talaga, natapos na pala ang kanilang timeframe sa pagpapalabas. Pano ba naman, eh, huli na ng kami'y i-inform ni madam hernandez ng huma1013. At dahil dun, kailangan naming maghanap ng mag-aarte para sa amin. Badtrip tlaga. Nagcutting pa kame sa p.e para lang humabol sa dinedemand namin na DRAMA.
BALIBOL
...Hanep ang super hagaran na pagtakas sa p.e sa bandang hule, wala rin naman palang mapapala. Bumalik kame sa open-court, makulimlim, hindi naman malamig, pano naman lalamig eh naghahampasan ng bola ang bawat isa. ang isa kong kasama, na-warningan, pano naman kac, hindi xa nakakaatend ng klase, kawawa naman, hulaan nyo ang ginawa nyang kapalit sa pag-drop, naging-dakila namin syang alalay. "Ems, Gudluck!" Pero hindi naman nya yon kinagagalit bagkus kinatuwa pa nya hahaha, pasaway. As in todo-career nya ang pagtulong kay manong, sa pag buhat ng mga bola maging sa pagbuhat ng mga gamit ni tanda.
Matapos ang isang araw ng kalokohan, naalala ko sasakay ulit ako sa bagong tren. Oh, sa susunod na lng ulit tayo mag-talakayan at malapit na akong mag-time dito sa kompyuter shop, aba aking mga taga-hanga, to be continued muna, stay tuned sa mga istorya ko ha. Relax, take it easy, oh panu ba yan, ito muna ipa-published ko ha. Salamat!
sa araw na ito:
"Kung ang lahat ng bagay sa kapaligran mo'y nagbabago, aba magbago ka na rin, baka mahuli ka sa uso't talbugan ka pa ng tren."
No comments:
Post a Comment